Bu bulutlar niye dağlar?
Yüreğimi delik deşik.
Bu hafakanlar niye?
Sözcüklerim neden bitişik?
Aramızdaki dokuz durak
Sanki bitmeyecek gibi
Koşarak geliyorum.
İçimdeki acı, seni görmeden
Geçmeyecek sanki.
Bir küçük sam yelinde bile
Neden kalbimizdeki küçük cızırtılar?
Onca gülünecek şey varken
Gözlerimizdeki yaşlar neden?
Belki bu da kavuşamamaktandır bilirim.
Belki elimizde değil.
Ama sevgi tomurcukları var
Kalbimizin en kıpırtılı köşelerinde.
Her tomurcukta bir şiir,
Her kıpırtıda aynı şair
Gözlerinin ferine dokunan…
Bilirim zor,
Acı,
Ve savsak…
Hele İstanbul’da sevgilim
Daha da zor
Savsak ve güçlü olmak…
-ki ben dünya güzeline aşığım-
İşim biraz daha zor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder