Al bu gece beni
Koyma koynuna hüznün
Sensizlik zamanlarından farklı olsun
Odamda sen olma
Ama odam kokun dolsun.
Bilmesin kâinatın diğer mahlûkları
Kalbimizi bilmedikleri gibi…
Al bu gece beni
Bırakma yolun ortasında seni düşünürken
Şu yorganın bir ucunu da sen çek üstüme
Girme odama, istemezsen
Ama girmediğini bilmeyeyim.
Varmışsın gibi olsun
Yokluğunda dağılan her şey…
Al bu gece beni
Şu odadan çıkışın, diğer kapıdan girişin
Titremeye sebep olur bir et parçasında
Yurdun kapısından dalışın
Ayaklarım şimdi nasıl ayrılsın oradan?
Yüreğimi bırakıyorum kapının önüne
Görmüyorsan basma, geç yanından…
Koyma hüznün koynuna…
Gerçekten sensiz değilim yanında değilken bile
Başka şeylerle meşgul sanma
Sana mesaj atmasam da
Resmin hep zihnimde
Gider gelir parmaklarım mesaj kutusuna
Ama yazamam
Çünkü sen almalısın beni
Hüznün koynundan…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder