BİR FELAKETİ YAŞAMAK

SENİ ÖYLE BİR SEVMELİYİM Kİ

Kirpiklerine tutunan uykuların olmalıyım,

Her gece vazgeçemeyeceğin

Hiçbir zaman engel olamayacağın.

Sana güzel rüyalar olmalıyım sonra,

Rüyadan öte gerçek

Baştan aşağıya…

Bir yağmur bulutu gibi

Gelmeliyim evinizin üstüne,

Bardaktan boşanırcasına yağıp.

Buram buram toprak kokmalıyım sonra

Gözlerinden öperek uzaklaşıp…

Şimdi bir şiir, bir yaprak

Olmalıyım elinde,

Umutla okunmalı, zamanla sarararak.

Sonra bir köşede

Yavaşça ölmeliyim, dirileceğimi kanıtlayarak…

Beraber ölmeliyiz aslında

Topyekün terk etmeliyiz.

Üstümüze vazife olmasa da

Sevenlerimizi biraz üzmeliyiz…

Seni öyle bir sevmeliyim ki…

Yer gök aşk kokmalı

Vazgeçmemelisin benden uyku gibi…

Hayatına gerçek olmalıyım Rabia’m

Parmağında yüzük, gözünde yaş

Üstünde yaşanılır bir dam…

 – 27.06.18

AL BU GECE BENİ

Al bu gece beni

Koyma koynuna hüznün

Sensizlik zamanlarından farklı olsun

Odamda sen olma

Ama odam kokun dolsun.

Bilmesin kâinatın diğer mahlûkları

Kalbimizi bilmedikleri gibi…

Al bu gece beni

Bırakma yolun ortasında seni düşünürken

Şu yorganın bir ucunu da sen çek üstüme

Girme odama, istemezsen

Ama girmediğini bilmeyeyim.

Varmışsın gibi olsun

Yokluğunda dağılan her şey…

Al bu gece beni

Şu odadan çıkışın, diğer kapıdan girişin

Titremeye sebep olur bir et parçasında

Yurdun kapısından dalışın

Ayaklarım şimdi nasıl ayrılsın oradan?

Yüreğimi bırakıyorum kapının önüne

Görmüyorsan basma, geç yanından…

Al bu gece beni n’olur

Koyma hüznün koynuna…

Gerçekten sensiz değilim yanında değilken bile

Başka şeylerle meşgul sanma

Sana mesaj atmasam da

Resmin hep zihnimde

Gider gelir parmaklarım mesaj kutusuna

Ama yazamam

Çünkü sen almalısın beni

Hüznün koynundan…

ARIYORUM (LÂ'M)

Geceleri yıldızların arasında,
Mevlana ile Şems'in aşkında,
Kimya'nın Şems'e tutkusunda,
Seni arıyor naçar gönlüm...

Derinden etkilendiğim keşmekeş rüyalarımda,
Beni bana bulduran kitap sayfalarında,
Her kelimenin, her cümlenin arasında,
Seni arıyorum aşık maşukunu nasıl ararsa...

Yüreği ıztırapla kavrulan aşıklarla,
Hiç dinmeyen yağmurda, fırtınalarda,
Yunus güneşini nasıl aradıysa,
Seni arıyorum, küllenmeyen bir odla...

CANIMIN ŞİİRİNE

Benim günahım çoktur doğru,

Elbet çekiyorum birinin cezasını.

Ben ağlarken senin de canın yanıyor mu?

Kimse duymasın kulağıma söyle ezasını...

Çekilmez mi oldum yoksa tahammülsüz mü?

Yüreğinde yangın vardı söndü mü?

Koca ateş artık bir avuç kül mü?

Gerçeği bana söyle ellere şakasını...

Senin kirpiklerin kıl değil ok,

Rüyalarım öksüz acılarım çok,

Aklı sorma mantık zaten yok

Nasıl veririm ben bunun hesabını?

Melonkolik olup seni de üzüyorum,

Az gülüp genelde ağlıyorum,

Çok değil günde yüz bin defa özlüyorum,

Hasretini dindirecek söyle yağmur duasını...

Gözlerimi kapatıyorum önünde sen,

Duvara bakıyorum yansıyor gölgen,

Kara sevda bu bilinmez düşmeden,

Merhamet et bana bulayım şifasını...

YALNIZ ADAM ÖLDÜ

Bir aralık günü

Adı fil gibi bir yerde sevgilim

Üzerime cemreler gibi düştü

Pırıl pırıl aktı yüreğime en ince damarlarımdan

Oturduğumuz koltuk üçlüydü

Parmak uçlarımdaydı kan…

O gün o küçük yerde sevgilim

Melekler şahit oldu.

Dinmeyecek sırılsıklam bir sevdaya

Adsızdı adı kondu

Üzerimizdeki bu ruh halinin...

Üzerine hesap edilen

Baharlar vardı sevgilim

Bütün hesaplar bozuldu

Ellerindeydi elim.

Hesapları bozan neydi?

Ben orada neydim? Kimdim?

Yalnız adam öldü dediler

Bir hoca okudu selasını

Kimsesizler mezarlığına defnettiler

Kimsesizler kıldı namazını.

Bir daha da görmediler

Sokaklarda kimsesiz dolaşanı…

İŞİM BİRAZ DAHA ZOR

Bu bulutlar niye dağlar?

Yüreğimi delik deşik.

Bu hafakanlar niye?

Sözcüklerim neden bitişik?

Aramızdaki dokuz durak

Sanki bitmeyecek gibi

Koşarak geliyorum.

İçimdeki acı, seni görmeden

Geçmeyecek sanki.

Bir küçük sam yelinde bile

Neden kalbimizdeki küçük cızırtılar?

Onca gülünecek şey varken

Gözlerimizdeki yaşlar neden?

Belki bu da kavuşamamaktandır bilirim.

Belki elimizde değil.

Ama sevgi tomurcukları var

Kalbimizin en kıpırtılı köşelerinde.

Her tomurcukta bir şiir,

Her kıpırtıda aynı şair

Gözlerinin ferine dokunan…

Bilirim zor,

Acı,

Ve savsak…

Hele İstanbul’da sevgilim

Daha da zor

Savsak ve güçlü olmak…

-ki ben dünya güzeline aşığım-

İşim biraz daha zor.

ŞİİR GÖZLÜM

Ne yapsam yapayım uslanamıyorum,

Her şeyi unutup, sırtımı yaslayamıyorum,

Yarın var deyip huzurlu yatamıyorum,

Yarına seni düşünmezsem ne önemim var şiir gözlüm.

Ben belki birkaç mısraayım özümde

Sönmeyecek ateşin mangalın közünde

Bugün tutamayacaksam yarın sözümde

Riyakârlık edersem ne önemim var şiir gözlüm.

Sen zor bir kadın bu dünyada en güzel

Sözlerin çok tatlı, bakışların çok özel

Senin olmak büyük yüce bir emel

Uğrunda ölmezsem ne önemim var şiir gözlüm.

Çok hasta severim hem de kıskancım,

Merhametin, kucaklayışın baş tacım.

Kabul ettim çoktan sensin sultanım

Baş eğmezsem ne önemim var şiir gözlüm.

Anam doğurmuş o zaman Samet’tim,

Ağlamışım değişmiş adım Adil’dim,

Sen çok sevdin kendime YAVUZ dedim,

Yavuz’un olamazsam ne önemim var şiir gözlüm…

BİR BEN BİR VALİZİM KOCA BİR HİÇ'LE SANA GELDİM

Geldim
Eyvallah diyerek tüm sevdiklerime
Rüyalarımı anlatarak kızgın yollara
Geride bırakarak umutlarımı
Kaybederek zamanın ortasında kendimi
Sana geldim bataklıktan kurtulmak için...

Geldim 
Soru sorarak yanımdaki boş koltuğa
Kırlangıç uğultusuna göz yumarak
Kışlamdaki tek askerimi cepheye salarak
Sevgimi salarak savaşlara
Doymadan doyumsuzluğu öğrenerek sana geldim...

Geldim 
Şarkıların anlamını hiçe sayarak
Doldurarak boş kadehleri
Ay parçası yüzünün aydınlığında 
Çöl ortasında gölgenin karanlığında
Avuçlarından su içmeye
Beni sana vermeye 
Gözlerine değmeye geldim...
Aç kapıyı sonuna kadar
Sorma kim olduğumu
Sözlerin kamçıdır o an
Eğri kirpiklerin ok
Sorma kim olduğumu
BİR BEN BİR VALİZİM KOCA BİR HİÇ'le sana geldim...

BİLMEZ İDİM

Hasretiyle yanıp kül olduğum sevgilim

Dermanın kendimde olduğunu bilmez idim.

Gözlerini gördüm ama

Dudakların bilmez idim.

Çok ah ettim verdiğin acılardan

Marifetin bilmez idim.

Kirpiklerin zehirliymiş ama

Şifasını bilmez idim.

Çok dağları aştım ama

Kaf dağını bilmez idim.

Nice şairler okudum

Fuzuli’yi bilmez idim.

YAVUZ dostlardan el çekme, utan!

Hallacı Mansur’u duydun ama

İbnül Farız’i bilmez idin…

ANSIZIN

Bu sevdayı gönlüme ben mi bağladım?

Hiçbir şey yokken geldi, ansızın.

Savaşa çıkmadım ama vuruldum

Kirpiğin kalbime değdi ansızın.

Senin gönlüne trenler kalkar bu şehirden

Okunmayan mektuplar uçar gönlümden

Neler gelir dilimin ucuna bir bilsen

Söyleyemem, şiir olup akarsın ansızın…

Kimseye söylemeden kaçtın ama

Açtığın yaraları sakın unutma

Bir daha da peşine düşmem sanma

Haberin olmaz, karşına çıkarım ansızın…